Λιγο ή πολυ ολοι στην ζωη μας εχουμε κανει αυτη την ερωτηση στον εαυτο μας ειτε παρασυρομενοι απο μια απογοητευση ειτε λογω προσωπικων αναζητησεων.Προσωπικα θεωρω τυχερους εκεινους που ισχυριζονται οτι δεν βρεθηκαν ποτε στην θεση να την σκεφτουν!...Για να κανεις μια τετοια ερωτηση συχνα σημαινει οτι εχεις ερωτηματικα πανω στην ιδια την ζωη...πολυ πιθανον εχεις συναντησει τις πρωτες δυσκολιες!!Βεβαια αυτο θα ειναι παντα μια υποθεση.Απλα αρκει να σκεφτει ο καθενας τους προσωπικους του λογους που το ρωταει.
Κανω αυτη την εισαγωγη γιατι αναλογα παντα απο τα γεγονοτα που μας ωθουν σε μια ερωτηση ,προσπαθουμε να βρουμε μια συγκεκριμενη απαντηση.Συχνα κανουμε το λαθος να θελουμε να προβαλουμε την ζωη μας σε κατι περα απο μας οπως Θεος ειτε αποκλειστικα στον εαυτο μας με στοχο να θεωποιησουμε τον ιδιο τον ανθρωπο!!Οι προσωπικες προσδοκιες και πεποιθησεις μας κανουν να απομακρινομαστε απο την αληθεια και να ψαχνουμε απαντησεις σε διαφορα αλλα μερη.Βεβαια σημερα υπαρχει η γενικοτερη ταση να βασιζομαστε στις ιδιες μας τις δυναμεις για να προσδωσουμε νοημα στην ζωη μας και για αυτο υπαρχει μια χαλαρωση ως προς τις θρησκευτικες αντιληψεις -τουλαχιστον στις αναπτυγμενες χωρες του κοσμου-.
Θα πρεπει να ομολογησω οτι σε μεγαλο βαθμο εχω επηρεαστει και προσωπικα απο τετοιου ειδους αποψεις και ενα βιβλιο που με εχει επηρεασει ειδιαιτερα αν και δεν συμφωνω απολυτα μαζι του ειναι το "What's it all about?" του Julian Baggini (μην ανησυχειται ειλικρινα δεν πληρωνομαι για να κανω διαφημιση!ειλικρινα μου αρεσε!)
Παρ'αλ'αυτα θεωρω οτι με απλη λογικη η απαντηση σε μια τετοια ερωτηση ειναι σχεδον πασιφανης!Και ομως ο λογος που καποιες φορες την κανουμε ειναι γιατι απλα δυσκολευομαστε στην ιδια την ζωη.Με λιγα λογια η απαντηση στου "γιατι ζουμε?" ειναι γιατι ετσι ειμαστε φτιαγμενοι!Αλλα επειδη ακουγεται λιγο ασχημα θα το διατυπωσω καπως διαφορετικα!
Κατα αρχας δεν θεωρω οτι υπαρχει ανθρωπος που να πιστευει οτι ειναι δυστυχισμενος και να θελει να ζησει.Ολοι μας προσδωκουμε την ευτυχια και την χαρα με τον ενα ή τον αλλο τροπο.Καποιος μπορει να ειναι δυστυχισμενος αλλα εχει την ελπιδα της χαρας ή ακομα μπορει να παιρνει κουραγιο απο τους αλλους που ειναι χαρουμενοι διπλα του!Ακομα και οι μανιακοι δολοφονοι αντλουν ευχαρηστηση για να συνεχισουν την ζωη τους!Απλα τα εχουν καπως μπερδεμενα!!Αν εστω υπηρχε καποιος που πραγματικα πιστευε οτι ειναι δυστυχισμενος και οτι η υπαρξη του δεν συνδεεται με καμια ενδειξη χαρας τοτε δικαιολογημενα θα αυτοκτονουσε!Μην ξεχνατε οτι ειμαστε κοινωνικα οντα και συνεπως η ευτυχια των γυρω μας μας επηρεαζει με αποτελεσμα ακομα και ο μοναχικος γερακος του καθε ρετιρε που δεν εχει καμια πηγη χαρας θυμαται ειτε παλια μεγαλεια ειτε νοιωθει οτι τριγυρω του υπαρχουν θετικα συναισθηματα.
Εκ φυσεως απολυτα λογικα τεκμηριωμενο λειτουργουμε με γνωμονα τα θετικα συναισθηματα.Βεβαια υπαρχει και η λογικη!Αλλα τα συναισθηματα διαδραματιζουν τον ρολο του καθοδηγητη.Για αυτο και η ανθρωποτητα στο συνολο της απο τις απαρχες τις ορισε εννοιες οπως καλο-κακο, ευτυχια-δυστυχια σωστο-λαθος.Εξ ορισμου το ενα απο τα δυο πρεπει να το αναζηταμε και το αλλο να το αποφευγουμε!Και αυτο που κατα περιοδους ειτε σαν συνολο ειτε σαν μεμονομενες οντοτητες οτι δεχομαστε και μας αρεσει το ονομαζουμε καλο-σωστο-ευτυχια.
Βεβαια σε αρκετους αυτο μπορει να φανει λιγο και καθολου χειροπιαστο ομως κανουν λαθος.Στο τι θεωρουμε καλο και σωστο υπαρχουν αντικειμενικα στοιχεια τα οποια διαμορφωνουν καποια ενοτητα μεταξυ ολων των ανθρωπων για αυτο σχηματιζουμε και κοινωνιες περα απο την φυσικη μας παρορμηση.Τετοια αντικειμενικα στοιχεια ειναι η διαδικασια της βελτιστοποιησης!Τι εννοω με αυτο?!
Με τον ορο αυτο εννοω την ταση του ανθρωπου να βελτιωνει τοσο τις συνθηκες ζωης του οσο και τον ιδιο του τον εαυτο.Βεβαια συχνα υποπεφτουμε σε λαθη και ενεργειες που καμια σχεση εχουν με την αναδειξη του πνευματος αλλα το προβλημα το θετω στους κοινωνιολογους να το λυσουν!Ολοι ομως οι ανθρωποι πρεπει να παραδεκτουμε οτι αναζηταμε τα θετικα συνασθηματα ,ολα ή καποια απο αυτα, και αυτα μας οδηγουν ωστε να ξεπερναμε τις δυσκολιες και να κανουμε ανακαλυψεις.Βεβαια το καθε ατομο μεμονομενα διαμορφωνει την ζωη του αναλογα με τις καταβολες του περιβαλλοντος του και τις προσωπικες του δυνατοτητες.
Γενικοτερα θα παραθεσω τον ορισμο οτι και καλα "ανθρωπος" σημαινει "ανω θρωσκω"=κοιταω ψηλα και θα πω οτι ο σκοπος της ζωης ειναι να βελτιωνομαστε τοσο συναισθηματικα οσο και λογικα κανοντας ολο και πιο περιπλοκες σκεψεις και διαμορφωνοντας ολο και πιο περιπλοκα συναισθηματα για τον εαυτο μας και τον κοσμο με σκοπο να προσεγγισουμε το τελειο.Αυτη ομως η διαδικασια δεν ειναι τοσο εμφανης στο καθε ατομο ξεχωριστα και γινεται με τον γνωμονα της χαρας -αν μπορω να το θεσω ετσι-.
Πολλοι θα σκεφτειται την περιπτωση των ψυχασθενων που προσεγγιζουν την χαρα μεσων αντικειμενικα λανθασμενων μεθοδων οπως δολοφονιες.Αλλα εκει ειναι που θα αναφερω την επιδραση που εχουν επανω μας τα οσα γενικα μας περιβαλλουν.Εκεινα τα ατομα δεν νοιωθουν την χαρα διαφορετικα απο τους υπολοιπους καθως πραττοντας μια δολοφονια ερχεσαι σε αντιθεση με την κοινωνικη σου πλευρα η οποια σε φερνει κοντα με ολους τους ανθρωπους.Για αυτο και ονομαζονται με τον ορο ψυχασθενεις αφου η ψυχη ή το πνευμα τους δεν λειτουργει σωστα.
Προσωπικα πιστευω οτι μπορουν να υπαρξουν καποιοι γενικοι κανονες για την ανθρωπινη φυση που αν εφαρμοστουν θα μπορουν ολοι ανθρωποι να ειναι χαρουμενοι.Και επειτα αναλογα με το εκαστοτε ατομο θα μπορουν να διαπυστωθουν οι επημερους κανονες που θα πρεπει να διεπουν την ζωη τους.Ισως να ακουγεται εριστικο σε ορισμενους που εχουν συνδεσει την ανθρωπινη ζωη σε κατι περα απο προβλεψιμο.Αυτοι θα πρεπει να αναρωτηθουν τον βαθμο της μοναδικοτητας τους και τα σημεια ομοιομορφιας ολων των ανθρωπων.Ειμαστε τοσο μοναδικοι οσο μοναδικο ειναι το πατωμα που παταμε!Στον χωρο το σημειο αυτο ειναι μοναδικο αλλα το μοτιβο μπορει να επαναληφθει!
Δεν προκειται να επιχειρηματολογησω γιατι δεν θα πρεπει να στραφει κανεις προς τον Θεο για απαντησεις ή γιατι δεν πρεπει να βαζει απλως εφημερους σκοπους.Αυτα μπορει καποιος ευκολα να τα διαβασει στο βιβλιο που προτεινα προγενεστερα.Αυτα που ομως κανω εμφανες ειναι οτι για καθε μας πραξη υπαρχει ενας παραγοντας ο οποιος δεν γινεται εμφανες.Ειναι βαθυτερο απο τον τροπο διαπεδαγωγησης μας ευρυτερο απο την παρορμηση.Ειναι η πραγματικη αιτια του γιατι κανουμε μια πραξη εναντη μιας αλλης.Και αυτο ειναι τα συναισθηματα μας ,που παιζουν αυτο τον γνωμονα.Χωρις αυτα γινομαστε κυνικοι και χανουμε το ενδιαφερον μας για την ζωη.Μονο με αυτα γινομαστε τρελοι γιατι εχουμε σε υψιστο βαθμο την επιθυμια χωρις ομως την λογικη για να τα εφαρμοσουμε.
Ο Ανθρωπος που εχει τα συναισθηματα και ειναι ομως απολυτα λογικος γινεται με τον καιρο καλυτερος.Καποιοι αρχαιοι φιλοσοφοι θα το ονομαζαν Ευτυχια...προσωπικα το θεωρω λαθος...εγω το ονομαζω προσεγγιση της τελειοτητας...αφου για να ειμαστε χαρουμενοι και να βελτιωσουμε την ζωη μας θα πρεπει να αναπτυξουμε τις ικανοτητες μας.
